ชิวาวา (Chihuahua)



ชิวาวาจัดเป็นสุนัขที่มีขนาดเล็กที่สุดในโลก ตัวเล็กที่สุดอาจมีน้ำหนักไม่ถึง 1 กก. ลักษณะโดยทั่วไปคือ มีหัวโต ตากลมค่อนข้างโปน หางสั้น ขนดกสั้นเกรียน สีที่พบโดยทั่วไปคือสีน้ำตาล และอาจพบสีขาว สีดำ สีช็อคโกแลต เป็นสุนัขที่มีขนาดเล็กจึงนำไปไหนมาไหนได้สะดวก เรียกอีกอย่างว่า "สุนัขกระเป๋า" เพราะมันชอบเดินทาง

สำหรับบ้านที่มีพื้นที่น้อย เหมาะที่จะเลี้ยงชิวาวาเพราะมันไม่ต้องการที่สำหรับวิ่งเล่นมากนัก แม้ตัวจะเล็กแต่มันเป็นสุนัขเฝ้าบ้านที่ดี มักจะเห่าให้เจ้าของบ้านรู้ตัวทันทีเมื่อมีคนแปลกหน้าเข้ามา และยังมีเสน่ห์ ซื่อสัตย์ และช่างประจบ 



การเลี้ยงชิวาวา อย่าให้อยู่ในอุณหภูมิที่เย็นมากเพราะอาจทำให้มันไม่สบายได้ ต้องคอยระวังเวลาที่มันไปเจอกับสุนัขตัวอื่นๆเพราะชิวาวาเป็นสุนัขที่กล้าหาญไม่กลัวใคร หากเกิดการต่อสู้กันอาจได้รับบาดเจ็บได้ เป็นสุนัขที่ไม่ชอบอยู่โดดเดี่ยว ชอบอยู่กับเจ้าของจนเรียกได้ว่าอยากให้เจ้าของอยู่ในสายตามันตลอดเวลา เป็นสุนัขที่ค่อนข้างขี้เหงาทีเดียว

นิสัยทั่วไปของสุนัขแต่ละวัย




ช่วงอายุน้อยกว่า 20 วัน 
     
     สุนัขจะยังเล็กมาก ยังเป็นลูกน้อยของแม่หมาอยู่ ต้องกินนมจากแม่ สายตามองไม่เห็นชัดเจนมากนัก หูได้ยินไม่เต็มที่ ควรปล่อยให้อยู่ในความดูแลของแม่หมาไปก่อน เจ้าของอาจจะเป็นผู้ช่วยดูแลความสะอาดไปก่อนได้


ช่วงอายุประมาณ 20-30 วัน


     สุนัขจะเดินได้แต่ยังวิ่งได้ไม่เก่งเหมือนแม่หมา เริ่มสนใจสิ่งรอบตัวมากขึ้น



ช่วงอายุประมาณ 30-50 วัน


     สุนัขจะเริ่มเข้าสู่วัยเด็กแล้ว จะเริ่มซน ชบวิ่งเล่น กินเก่งขึ้น เริ่มถ่ายไม่เป็นที่เป็นทาง



ช่วงอายุประมาณ 50-90 วัน


     เข้าสู่วัยที่เริ่มฝึกฝนได้แล้ว สุนัขจะเริ่มจำได้เป็นอย่างดี แต่ต้องสอนด้วยความใจเย็นและถูกวิธีค่อยเป็นค่อยไป 



สุนัขที่อยู่ในวัยเด็กมักจะมีนิสัยซุกซน หาของมากัดเล่น หากเจ้าของไม่เตรียมของไว้ให้ลูกสุนัขกัดเล่น มันก็จะกลายเป็นลูกสุนัขที่ซนหาของกัดเล่นไม่เว้นแต่ละวัน แต่ถ้ามีของเล่นไว้ให้กัดเล่นเป็นประจำมันก็จะไม่ซุกซนเอาของอย่างอื่นมากัดเล่นให้เห็นอีก เนื่องจากมันจะจำกลิ่นที่เคยได้กัดเล่นเป็นประจำได้ เป็นการฝึกฝนลูกสุนัขไปในตัวด้วย


สุนัขคุณอ้วนเกินไปหรือไม่



สุนัขจะเป็นโรคต่างๆได้ถ้ามันมีน้ำหนักมากเกินไป โรคต่างๆเหล่านี้ถ้าไม่ได้รับการรักษา มันอาจจะส่งผลให้สุนัขนั้นถึงแก่ความตายได้ ต่อไปนี้คือสิ่งที่จะตามมาในสุนัขที่มีน้ำหนักมากเกินไป

1. ภาวะข้อต่ออักเสบ

    
    สุนัขที่มีน้ำหนักมากเกินไปมีแนวโน้มว่ากระดูกของมันจะรองรับน้ำหนักที่หนักเป็นพิเศษ ผลกระทบที่ตามมาก็คือ ข้อต่อและส่วนอื่นๆของกระดูกจะเกิดการอักเสบ น้ำหนักที่มากเกินไปในสุนัขจะสร้างปัญหาของกล้ามเนื้อและข้อต่อ เช่นโรคที่เกิดกับกระดูกสันหลัง สะโพกข้อต่อหลุด

2. โรคเบาหวาน


     สุนัขสามารถเป็นโรคเบาหวานได้เช่นเดียวกับคน เหตุผลก็คือ ยิ่งมีไขมันสะสมในตัวสุนัขมากเท่าไหร่ ระบบการสร้างฮอร์โมนอินซูลินในร่างกายก็จะผลิตออกมาไม่เพียงพอ ดังนั้นน้ำตาลในตัวสุนัขก็จะเพิ่มสูงขึ้น 


3. โรคผิวหนัง


     สาเหตุของปัญหาที่เกิดขึ้นกับผิวหนังของมันนั่นเป็นเพราะไขมันที่สะสมในร่างกายของสุนัขนั้นจะไปกระจุกตัวอยู่ใต้ผิวหนังของมัน เมื่อสุนัขไม่ค่อยได้รับการดูแลขนของมัน แบคทีเรียก็จะเข้าไปสะสมบนผิวหนัง ความสกปรกก็จะก่อตัวขึ้น ผิวหนังของสุนัขก็จะได้รับอันตราย โดยจะมีอาการคัน ผิวแตกและติดเชื้อ


4. ความสามารถในการทนกับอากาศที่ร้อน


     การสะสมไขมันในปริมาณที่มากเกินไปในร่างกายสุนัข จะทำให้มันไม่สามารถทนกับอากาศร้อนได้ ซึ่งเราสามารถสังเกตได้ว่าในฤดูร้อน สุนัขที่มีไขมันมากจะชอบนอนคว่ำลงกับพื้น


5. ปัญหาการหายใจ และ โรคหัวใจ


     สุนัขที่มีน้ำหนักมากเกินไปจะมีปัญหาเกี่ยวกับการหายใจและโรคหัวใจ เนื่องจากในอกของสุนัขอัดแน่นไปด้วยไขมัน ดังนั้นเมื่อเวลาที่สุนัขหายใจ ปอดของมันจะทำงานหนักในการที่ขยายตัวเองและหัวใจก็เช่นกัน เมื่อปอดและหัวใจทำงานไม่เต็มที่ในการรับอ๊อกซิเจนเข้ามาสู่ร่างกายได้ไม่เพียงพอ จุดเริ่มต้นของปัญหาการหายใจและโรคหัวใจก็จะเกิดขึ้น


6. ปัญหาเกี่ยวกับการย่อยอาหาร


     โรคอ้วนในสุนัขคือต้นเหตุของปัญหาในบริเวณลำไส้และตับอ่อน ผลที่ตามมาก็คือ ทำให้เกิดการอักเสบที่บริเวณตับอ่อน สุนัขจะมีอาการเจ็บปวดตรงช่วงท้องและอาจจะทำให้สุนัขตายได้


7. ปัญหาเกี่ยวกับตับ


     ไขมันคือสิ่งที่ยากต่อการกรองและขับออกจากร่างกาย ซึ่งจะสร้างปัญหาให้กับตับของสุนัข เมื่อตับทำงานไม่ดีเพราะว่ามีไขมันสะสมอยู่ในบริเวณนั้น ปัญหาก็จะเกิดขึ้นกับตับและมันอาจจะทำให้สุนัขถึงแก่ความตายได้



ปัญหาทั้งหมดนี้ขึ้นอยู่กับเจ้าของแล้วค่ะว่าจะดูแลและใส่ใจในเรื่องของอาหารที่สุนัขกินหรือไม่ วิธีที่ดีที่สุดในการแก้ปัญหาเรื่องน้ำหนักของสุนัขก็คือการพาสุนัขไปออกกำลังกาย และใส่ใจต่ออาหารที่สุนัขกินให้มากขึ้น เพื่อที่สุนัขจะได้มีร่างกายที่สมบูรณ์และแข็งแรงต่อไปค่ะ

ความน่ากลัวของอากาศร้อน



     สุนัขขับของเหลวออกตามผิวหนังส่วนบางๆ และลิ้นของมัน ซึ่งเป็นระบบระบายความร้อนในตัวสุนัขซึ่งนั่นก็คล้ายๆกับสัตว์ชนิดอื่นๆ สุนัขสามารถหมดสติได้ง่ายเมื่อร่างกายของมันร้อนเกินไป สำหรับสุนัขบางสายพันธุ์ที่มาจากภูมิอากาศที่เย็น เช่น ฮัสกี้ มักจะถูกนำมาเลี้ยงในที่ๆมีอากาศอบอุ่น และสิ่งนี้เองที่จะทำให้สุนัขมีปัญหาด้านสุขภาพได้


     สุนัขจะระบายความร้อนผ่านการแลบลิ้น ขุดดิน และหลบไปใต้ร่มไม้ การปล่อยสุนัขให้อยู่ในรถนานๆ จะทำให้สุนัขมีปัญหาด้านสุขภาพ เนื่องจากในรถนั้นมีความร้อน การออกกำลังกายแม้จะช่วยเพิ่มประสิทธิภาพในระบบการย่อยอาหาร แต่หากสุนัขออกกำลังกายในช่วงอากาศร้อนจัดเกินไปก็สามารถทำให้อุณหภูมิในตัวของมันสูงขึ้นและเกิดอาการหมดสติได้ ถ้าอาการเหล่านี้เกิดกับสุนัขที่มีน้ำหนักมากเกินไป สถานการณ์จะเลวร้ายกว่าเดิม อย่าพาสุนัขไปออกกำลังกายในอากาศที่ร้อน และต้องรักษาระดับน้ำหนักของสุนัขให้เป็นปกติด้วย การให้สุนัขดื่มน้ำก่อนจะพามันไปออกกำลังกายก็เป็นวิธีที่ดีวิธีหนึ่งค่ะ

เจแปนนิส ชิน



เจแปนนิส ชิน มีบ้านเกิดอยู่ที่ประเทศญี่ปุ่น เป็นสุนัขขนาดเล็ก สูงประมาณ 9-10 นิ้ว จุดเด่นอยู่ที่ขนยาวสวยงาม คล้ายปักกิ่ง ตากลมโต หัวเล็ก หน้าสั้น ใบหูห้อยลง มีขนยาวลงมาปกคลุม หางจะเป็นพู่ใหญ่สวยงาม มักมี 2 สีในตัว คือ ขาวกับดำ และขาวกับน้ำตาล

นิสัยของสุนัขพันธุ์นี้คือ ฉลาด ซุกซน ขี้เล่น และเป็นมิตร ชอบได้รับการเอาอกเอาใจจากเจ้านาย มีพลังงานที่ล้นเหลือ ชอบวิ่งเล่นทำโน่นทำนี่ตลอดทั้งวัน ชอบเห่า และระแวงในสิ่งที่ไม่คุ้นเคย แต่ซื่อสัตย์มากๆ



เจแปนนิส ชินเป็นสุนัขที่ตื่นตัวและขี้ตกใจได้ง่าย จึงต้องเลี้ยงมันด้วยความทะนุถนอม ไม่เช่นนั้นจะกลายเป็นสุนัขที่ขี้กลัวได้ง่ายๆ ควรจะเลี้ยไว้ภายในบ้านจะเหมาะกว่า และควรหมั่นแปรงขนทำความสะอาดให้มันทุกวันด้วย

ปอมเมอราเนียน (Pomeranian)



ปอมเมอราเนียนมีบ้านเกิดอยู่ที่ประเทศเยอรมนี ต่อมาได้มีการพัฒนาสายพันธุ์ในประเทศอังกฤษ จนกระทั่งมีขนาดเล็กลงกว่าเดิมมาก เป็นสุนัขที่น่ารักเพราะว่ามีขนาดเล็ก มีน้ำหนักประมาณ 1.5-3 กก. ปากเรียวแหลม ตากลมโต หัวกลม ขนฟู คล้ายสุนัขจิ้งจอก มีหลายสี เช่น สีน้ำตาล ดำ ขาว และบางตัวมีหลายสีผสมกัน 


นิสัยเฉพาะตัวคือรักเจ้าของ ปรับตัวได้ง่าย ไม่เรื่องมาก ชอบเล่นสนุกไปตามประสา มีขนาดเล็กจึงสามารถนำไปไหนมาไหนได้สะดวก แต่ต้องระวังอย่าให้เล่นซุกซนมากนัก เพราะสุนัขพันธุ์นี้ไม่กลัวใคร อาจต่อสู้กับสุนัขที่ตัวโตกว่าจนได้รับบาดเจ็บ จัดว่าเป็นสุนัขที่เห่าเสียงดังจนน่ารำคาญได้ แต่ความน่ารักของมันทำให้คุณมองข้ามข้อเสียนี้ไป 

วิธีป้อนยาให้เจ้าเหมียว




แมวที่ป่วยหรือได้รับบาดเจ็บอาจจำเป็นต้องได้รับยาที่สัตวแพทย์สั่งจ่ายให้ การป้อนยาให้แมวต้องทำอย่างนุ่มนวล วิธีที่ดีที่สุดคือการให้ยาเม็ด แต่จงอย่าพยายามซ่อนเม็ดยาไว้ในอาหาร เพราะแมวจะรู้และไม่ยอมกินได้

การป้อนยาเม็ด

ควรจับแมวให้อยู่นิ่งๆ เมื่อจะป้อนยาเม็ดหรือให้กินยาชนิดใดก็ตาม ถ้าเป็นไปได้ควรให้ผู้อื่นมาช่วยกันจับไว้ แต่อย่าจับแน่นเกินไป และขณะป้อนยา ควรพูดคุยกับแมวเสมอด้วยน้ำเสียงที่เป็นมิตร เพื่อสร้างความอุ่นใจให้เจ้าเหมียว สำหรับวิธีป้อนยาเม็ด มีดังนี้


  1. ขณะที่ผู้ช่วยจับตัวแมวไว้ คุณต้องใช้นิ้วจับหัวของแมวจากด้านบน แต่ระวังอย่าให้ถูกหนวด
  2. จับหัวแมวให้อยู่ในระหว่างนิ้วโป้งกับนิ้วชี้ แล้วแหงนคอแมวขึ้นมา จากนั้นกดเบาๆบนขากรรไกรเพื่อให้ปากเปิด
  3. หย่อนยาเม็ดลงบนโคนลิ้นให้ลึกที่สุดเท่าที่จะทำได้
  4. ปิดปาก แล้วลูบคอลงมาเบาๆ เพื่อช่วยให้แมวกลืนยาลงคอได้สะดวก







วิธีการป้อนยาน้ำที่ถูกต้องและได้ผลดีคือ การใช้หลอดฉีดยาเป็นอุปกรณ์ช่วยป้อน โดยจับหัวไว้ด้วยมือข้างหนึ่ง แล้วสอดหลอดฉีดยาเข้าไปตรงข้างปาก ควรฉีดยาเข้าไปในปากให้ช้าที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ เพื่อให้ยาไม่ไหลไปผิดทาง


ลาบราดอร์ รีทรีเวอร์



ลาบราดอร์ รีทรีเวอร์ได้รับการพัฒนาสายพันธุ์ด้วยจุดประสงค์หลายอย่างด้วยกัน เช่น เก็บเหยื่อ ล่าสัตว์ เฝ้าบ้านฯลฯ เพราะลาบราดอร์ รีทรีเวอร์มีลักษณะที่คล่องแคล่วว่องไว ว่ายน้ำเก่งและค่อนข้างทรหดอดทน จึงถูกฝึกไว้เพื่อช่วยปฏิบัติภารกิจของมนุษย์ เช่น เป็นสุนัขนำทางคนตาบอด กู้ระเบิด หรือดมกลิ่นยาเสพติด เป็นต้น

ลาบราดอร์ รีทรีเวอร์ มีรูปร่างไม่สูงนัก แต่มีลักษณะแข็งแรง บึกบึน หัวกะโหลกแบนกว้าง ขากรรไกรแข็งแรง สามารถคาบเหยื่อได้อย่างแผ่วเบา ไม่บุบสลาย จึงเหมาะสำหรับการเก็บเหยื่อเป็นอันมาก โดยทั่วไปจะมี 2 สี สีเหลืองอ่อน หรือ สีดำล้วน เป็นสุนัขอารมณ์ดี รักเด็ก จึงเหมาะเป็น "Family Dog" เช่นเดียวกับโกลเดน รีทรีเวอร์



หากรักที่จะเลี้ยงลาบราดอร์ รีทรีเวอร์ ต้องมีพื้นที่กว้างสักหน่อยเพื่อให้มันวิ่งเล่น แต่ขนาดที่ใหญ่ของมันอาจทำให้พาไปไหนมาไหนลำบากได้

ปฏิกิริยาตอบโต้แบบไม่เป็นมิตรของเจ้าสี่ขา



ถ้าสุนัขมีปฏิกิริยาตอบโต้แบบไม่เป็นมิตรเกิดขึ้น โปรด อย่าสงสัยสุนัข และ อย่าท้าทายสุนัข พฤติกรรมบางอย่างอาจเห็นได้ชัดเจน บางอย่างก็คลุมเครือ คุณต้องระวังทั้งสองอย่าง โดยเฉพาะอย่างยิ่งปฏิกิริยาตอบโต้ที่คลุมเครือ ต้องเคารพปฏิกิริยาตอบโต้ทุกอย่าง อาการที่สุนัขกำลังสื่อสารว่าไม่ควรเข้าใกล้มัน มีดังนี้



ดังนั้น จงอย่าทำอะไรก็ตามที่จะเป็นการรบกวนจิตใจสุนัข เนื่องจาก ปฏิกิริยาโต้ตอบแบบไม่เป็นมิตรบางอย่างอาจชี้ให้เห็นถึงปัญหาสุขภาพ หรือ สุนัขกำลังรู้สึกเจ็บปวดร่างกายอะไรบางอย่างในเวลานั้น ปฏิกิริยาตอบโต้แบบไม่เป็นมิตรเตือนให้คุณรู้ว่า ควรหยุดในสิ่งที่คุณกำลังทำ จงคิดว่าสุนัขก็รู้สึกอึดอัดเป็น จงอย่าโกรธหรือรู้สึกไม่พอใจ เพราะสุนัขจะมีวิธีเตือนให้คุณทราบก่อนที่มันจะตอบสนองอย่างไม่เป็นมิตรเสมอค่ะ

โกลเดน รีทรีเวอร์



โกลเดน รีทรีเวอร์มีถิ่นกำเนิดมาจากเกาะอังกฤษ เชื่อกันว่าต้นตระกูลมันคือสุนัขที่ใช้แสดงละครสัตว์ในประเทศรัสเซีย สุนัขพันธุ์นี้เหมาะสำหรับเลี้ยงไว้ในครอบครัว เพราะมันเป็นสุนัขใจดี อารมณ์ดี ร่าเริง รักสนุก ฉลาด และไม่ชอบอยู่นิ่ง เป็นสุนัขที่เหมาะสำหรับเลี้ยงไว้เป็นเพื่อนเล่นกับเด็ก เพราะมันไม่เป็นอันตราย มีความจำดี แต่เอาไปไหนมาไหนด้วยลำบาก เพราะมีขนาดที่ใหญ่ ขนมักเป็นสีทองหรือสีครีม ชอบว่ายน้ำมาก เพราะแต่เดิมเลี้ยงไว้เพื่อใช้ว่ายน้ำไปเก็บนกที่ถูกยิงตกลงไปในบึงกลับมาให้เจ้าของ ด้วยความน่ารัก น่าเอ็นดูของโกลเดน รีทรีเวอร์ จึงจัดว่าเป็น "Family Dog" ตัวหนึ่ง

อาฟกัน ฮาวน์



เป็นสุนัขที่นิยมเลี้ยงมากพันธุ์หนึ่งในประเทศไทย เนื่องด้วยลักษณะเฉพาะตัวที่มีความน่ารัก คือ มีใบหน้าที่ค่อนข้างยาว ขนดก และหูตกปรกข้างแก้ม ขนสวยงามมาก ต้องหมั่นทำความสะอาดและแปรงขนบ่อยๆ เพื่อไม่ให้ขนพันกัน ต้องมีเวลาดูแลเรื่องขนอย่างดี 


อาฟกัน ฮาวน์ เป็นสุนัขที่ชอบความเป็นส่วนตัวมาก ต้องมีพื้นที่ให้มันวิ่งออกกำลังกาย เพราะมันเป็นสุนัขที่ชอบเคลื่อนไหว ไม่ชอบอยู่นิ่ง และไม่ชอบให้คนมาวุ่นวายมากนัก ชอบเล่นกับเด็ก และมีอารมณ์ดี ชอบให้คนเอาใจ ซื่อสัตย์ จงรักภักดีต่อเจ้าของ จัดว่าเป็นสุนัขที่มีเสน่ห์และน่ารักมากพันธุ์หนึ่ง

การตรวจร่างกายแมว



การจะดูว่าเกิดอะไรขึ้นกับแมว คุณจำเป็นต้องตรวจร่างกายแมว แต่การจะทำเช่นนี้คุณต้องแน่ใจว่าสามารถควบคุมเจ้าเหมียวให้อยู่นิ่งได้ มันอาจะเป็นขั้นตอนที่ธรรมดา แต่ในบางสภาวะมันก็ทำได้ลำบาก เช่น เมื่อแมวมีอาการตื่นกลัว หรือกำลังเจ็บปวด จะไม่ยอมให้จับตัว การที่คุณจับแมวคุณต้องแน่ใจด้วยว่าสามารถจับได้แน่นแต่นุ่มนวล และไม่เสี่ยงที่จะโดยตะปบหรือกัดซะก่อน


การจับตัวแมว

คุณควรฝึกแมวให้ยอมตรวจร่างกายให้ทั่วตัวนับตั้งแต่นำมาเลี้ยง โดยให้นำไปรวมเป็นส่วนหนึ่งของกิจวัตรการเล่น ในระหว่างการฝึกตรวจร่างกายแมว จงอย่าทำทุกอย่างในเวลาเดียวกัน เพราะจะทำให้แมวหงุดหงิด ที่ถูกต้องควรตรวจร่างกายเป็นส่วนๆ เช่น ตรวจที่หัวกับคอ หรือผิวหนังกับขน และควรมีการให้รางวัลแก่แมวที่เชื่อฟังคำสั่งด้วยอาหารกลิ่นหอมด้วย


วิธีการจับตัวแมวที่อยู่ในอาการสงบ







อย่าทิ้งฉันไป (Don't Leave Me)



ความต้องการทางสังคมของสุนัขเป็นสิ่งที่สำคัญมาก และสุนัขก็ชอบที่จะอยู่เป็นกลุ่มมากกว่าที่จะต้องอยู่ลำพังเพียง สุนัขบางตัวไม่สามารถที่จะรับมือกับความเหงาได้และรู้สึกตื่นกลัวอย่างมากหากต้องอยู่ห่างจากเจ้าของ เมื่อใดก็ตามที่สุนัขต้องอยู่เพียงลำพัง สุนัขจะส่งเสียงเห่าหอนดังๆ หรือทำลายสิ่งของที่อยู่ภายในบ้านจนเกิดความเสียหาย เจ้าของสุนัขส่วนใหญ่อาจยังไม่เข้าใจถึงปฏิกิริยาเช่นนี้ที่เกิดขึ้นกับสุนัขของพวกเขาว่ามีสาเหตุมาจากสิ่งใดกันแน่


สุนัขทุกตัวจำเป็นต้องเรียนรู้ที่จะต้องอยู่เพียงลำพังในบางเวลาตั้งแต่ในวัยเด็ก แต่อย่างไรก็ตามเจ้าของก็ต้องมีวิธีการรับมือที่ดีกับปัญหาที่จะเกิดขึ้นด้วย สิ่งที่โชคร้ายสำหรับลูกสุนัขส่วนมากมักจะต้องถูกแยกออกมาจากพ่อแม่ของมัน และพี่น้องร่วมครอกตั้งแต่เด็ก โดยที่ผู้เพาะพันธุ์สุนัขและเจ้าของส่วนมากมักจะไม่รอจนแน่ใจว่ามันจะสามารถอยู่เพียงลำพังได้



การฝึกให้ลูกสุนัขสามารถใช้ชีวิตโดยลำพังได้นั้นต้องมีการวางแผนที่ดีจากเจ้าของด้วย ลูกสุนัขที่ได้เรียนรู้ถึงการรับมือแบบค่อยเป็นค่อยไป จะช่วยให้มันยอมรับการที่จะต้องอยู่เพียงลำพังได้ดี เมื่อลูกสุนัขปรับตัวได้แล้ว มันก็จะเป็นสุนัขที่อยู่ได้โดยลำพังและปราศจากปัญหาเมื่อมันโตขึ้นต่อไป









ประโยชน์ของการทำหมันให้แมวเหมียว




การทำหมันช่วยยืดอายุให้แมวตัวผู้ แม้จะมีเหตุผลที่แตกต่างกัน กล่าวคือ การทำหมันจะช่วยลดความเสี่ยงจากการทำงานบกพร่องของต่อลูกหมากเมื่อมีอายุมากขึ้น อีกทั้งยังลดอาการก้าวร้าวและทำให้ไปกัดกับแมวตัวผู้ตัวอื่นน้อยลง การทำหมันช่วยลดโอกาสเสี่ยงที่จะติดเชื้ออันตรายที่มีน้ำลายเป็นพาหะจากแมวตัวหนึ่งไปสู่แมวอีกตัวหนึ่ง นอกจากนี้การทำหมันจะช่วยลดสัญชาตญาณของเพศผู้ที่จะขับปัสสาวะเพื่อกำหนดอาณาเขต ซึ่งช่วยลดกลิ่นฉุนรุนแรงของปัสสาวะแมวได้อีกทาง





การตกไข่ของแมวตัวเมียเกิดจากการกระตุ้น หมายความว่าร่างกายจะตกไข่หลังจากการผสมพันธุ์ ถ้าตัวเมียยังไม่ผสมพันธุ์ วงจรการเป็นสัดอีกรอบหนึ่งจะเกิดขึ้นในอีกสองสามสัปดาห์ต่อมา และจะหมุนเวียนอยู่เช่นนี้ จนกระทั่งมีการผสมพันธุ์ ทั้งนี้แมวที่ทำหมันจะมีอายุยืนกว่าตัวที่ไม่ได้ทำหมัน การทำหมันเมื่ออายุยังน้อยจะช่วยลดหรือกำจัดความเสี่ยงที่จะเป็นมะเร็งเต้านมซึ่งเป็นมะเร็งที่พบบ่อยในแมวตัวเมีย รวมทั้งยังป้องกันการติดเชื้อหรือมะเร็งที่อวัยวะสืบพันธุ์และไม่ทำให้ตัวเมียเกิดภาวะเป็นสัดอีกต่อไป


เชา เชา



เป็นสุนัขอีกพันธุ์หนึ่งที่มีถิ่นกำเนิดมาจากจีนแผ่นดินใหญ่ จัดว่าเป็นสุนัขที่มีสายพันธุ์เก่าแก่สายพันธุ์หนึ่ง เชาเชา เป็นสุนัขที่มีรูปร่างกะทัดรัด ไม่อ้วน แต่ที่ดูปุกปุยก็เพราะขนที่ยาวอัดกันแน่น หัวใหญ่และกว้าง ปากยาว จมูกมีสีดำหรือสีน้ำตาล ตาค่อนข้างเล็ก ที่น่าสังเกตคือลิ้นมีสีดำอมม่วง เป็นสุนัขที่ซื่อสัตย์มาก เรียกว่าตายแทนเจ้าของได้ ไม่ชอบมีนายหลายคน มันจะจงรักภักดีต่อเจ้าของมาก


ผู้ที่จะเลี้ยงเชาเชา ต้องพร้อมให้ความอบอุ่นแก่มัน เพราะถ้าไม่ใส่ใจดูแล เชาเชาจะกลายเป็นสุนัขที่มีนิสัยดุ ก้าวร้าว และในที่สุดก็จะกัดไม่เลือกหน้า แต่เชาเชาเป็นสุนัขที่มีความอดทนสูง แต่มันไม่ชอบคนแปลกหน้า และที่สำคัญต้องหมั่นแปรงขนให้มันบ่อยๆด้วย

คุณคือครอบครัวของฉัน (You are my family)

ขอบคุณภาพประกอบจาก Google


ในช่วงอายุ 3 สัปดาห์-1ปี ของสุนัขเป็นช่วงเวลาที่สำคัญมากที่มันจะใช้ชีวิตเพื่อเรียนรู้ทางสังคม สร้างความคุ้นเคยกับครอบครัว และให้การยอมรับอย่างง่ายดายว่ามนุษย์ก็คือหนึ่งในครอบครัวของมัน


ในทำนองเดียวกันมนุษย์ก็ยอมรับสุนัขเข้ามาในสังคมของตนอย่างง่ายดายเช่นกัน แม้ว่าสุนัขและมนุษย์มีความต้องการเรื่องมิตรภาพที่ไม่ต่างกัน แต่สิ่งที่ไม่เหมือนกันคือเรื่องของการสื่อสาร เพราะทั้งคนและสุนัขไม่ได้พูดภาษาเดียวกัน ดังนั้นการสื่อสารกันจึงเป็นเรื่องที่ไม่ง่ายนักที่จะสามารถเข้าใจให้ตรงกันได้



การกอดสุนัขสำหรับมนุษย์เป็นสิ่งที่สามารถทำได้ปกติตามธรรมชาติ แต่การกอดสำหรับสุนัขด้วยกันกลับไม่เป็นเช่นนั้น เว้นเสียแต่ว่าสุนัขจะมีการต่อสู้ หรือ ผสมพันธุ์กัน ถึงจะทำเช่นนั้นได้







บอร์เดอร์ คอลลี่ (Border Collie)



บอร์เดอร์ คอลลี่ มีถิ่นกำเนิดอยู่ที่ประเทศอังกฤษ เป็นสุนัขขนาดกลางๆ มีความสูงประมาณ 18-22 นิ้ว จุดเด่นอยู่ที่ขนฟูยาวสวยงาม มีหูที่ตั้งและพับลงมาครึ่งหนึ่ง ขนยาวเป็นลอน โดยมากกมักจะมีสีดำปนขาว

นิสัยของสุนัขพันธุ์นี้จะมีความว่องไว ปราดเปรียวสูง ชอบเห่าแต่ไม่ทำร้าย เป็นมิตรกับผู้คนและสัตว์อื่นๆ หวงพื้นที่ส่วนตัว จึงเหมาะกับการเลี้ยงไว้เฝ้าบ้าน แต่ชอบการเลี้ยงแบบอิสระเสรี


การดูแลบอร์เดอร์ คอลลี่ไม่ยากค่ะ ควรมีพื้นที่กว้างๆและโล่งแจ้ง หากได้รับการฝึกฝนมันจะเป็นสุนัจที่เก่งและน่ารักทีเดียว แต่ควรทำความสะอาดเรื่องขนให้มาก เพราะขนมันทั้งหนาและยาว



ข้อควรรู้ คือ ไม่จำเป็นต้องเลี้ยงมันไว้ในคอกหรือล่ามโซ่ เพราะจะทำให้มันอึดอัดและป่วยได้ง่าย โดยรวมแล้วมันเป็นสุนัขที่แข็งแรง แต่ควรดูแลผิวหนังให้ดี เพราะมันจะแพ้ง่ายมากค่ะ



บาเซนจิ (Basenji)






เทอร์เรียร์



เทอร์เรียร์เป็นสุนัขน่ารักที่มีมากมายหลายสายพันธุ์  เช่น   ยอร์กเชีย เทอร์เรียร์,บลู เทอร์เรียร์,สกอตทิช เทอร์เรียร์ ล้วนแต่มีต้นกำเนิดมาจากเกาะอังกฤษทั้งนั้น 

เทอร์เรียร์เป็นสุนัขที่มีขนาดเล็ก ลำตัวสั้น มีขนยาว ทนทานต่อทุกสภาพแวดล้อม แต่ขนยาวก็ต้องหมั่นแปรงขนบ่อยๆ หากปล่อยทิ้งไว้ขนจะพันกันทำให้เกิดโรคผิวหนังได้ง่าย 



ข้อควรจำคือ ควรมีพื้นที่ไว้สำหรับให้มันได้วิ่งเล่นด้วย เพราะเป็นสุนัขพันธุ์ที่ไม่ชอบอยู่นิ่งค่ะ

ทำไมต้องนวดสุนัข



การนวดมีความสำคัญในเรื่องการเข้าสังคม สุขภาพอนามัย และความสนุกสนาน ความสัมพันธ์อย่างหนึ่งมักจะเกิดขึ้นระหว่างสุนัขกับเจ้าของ เป็นความผูกพันที่พิเศษ เมื่อคุณได้พบประโยชน์ของการนวด สุนัขก็คิดอย่างนั้นเช่นกัน!!!


เหตุผลที่การนวดดีต่อสุนัขมีดังนี้


















ซาลูกิ (Saluki)



ถิ่นกำเนิดของซาลูกิอยู่ที่ประเทศอิหร่าน เป็นสุนัขขนาดใหญ่ สูง 23-28 นิ้ว จุดเด่นคือ ขนหูที่ยาวตรงลงมา และหางที่ยาวเป็นพวง หัวยาวและแคบ มีจมูกสีดำ มีขนที่ค่อนข้างสั้น มักมีสีน้ำตาลส้ม หรือดำ แซมด้วยสีขาว 

นิสัยของซาลูกิ คือ มีความเป็นมิตร แต่ไม่ค่อยถูกกับเด็กๆเท่าไหร่ เกเรและก้าวร้าวกับคนที่ไม่คุ้นเคย ซื่อสัตย์และรักเจ้าของ ชอบวิ่งเล่นในที่กว้างๆ มีสัญชาตญาณของนักล่าสูง มักชอบรังแกสุนัขหรือแมวที่เล็กกว่า


การดูแลซาลูกิ สามารถเลี้ยงมันในพื้นที่แบบใดก็ได้ แต่จะเป็นต้องพามันออกไปวิ่งเล่นทุกๆวัน ไม่ควรเลี้ยงร่วมกับสัตว์ชนิดอื่นๆ เพราะมันอาจทำร้ายสัตว์อื่นได้ ควรดูแลความสะอาดเรื่องหูและหางเป็นพิเศษ



ข้อควรรู้คือ ซาลูกิวิ่งได้เร็วมาก และไม่ค่อยเชื่อฟังคำสั่งเท่าไหร่ ควรต้องฝึกสอนมันให้เหมาะสมและถูกวิธี อายุโดยเฉลี่ยประมาณ 12 ปี




สิ่งที่ต้องพิจารณาก่อนจะซื้อสุนัข



ก่อนจะเลือกซื้อสุนัขมาอยู่ในครอบครัว เราต้องพิจารณาดังต่อไปนี้



  1. สถานที่อยู่อาศัย ไม่ว่าจะเป็นบ้านหรือคอนโดมิเนียม ต้องคำนึงถึงขนาดและน้ำหนักของสุนัขเป็นเรื่องสำคัญ เนื่องจากยังมีสถานที่หลายๆแห่งที่มีการจำกัดขนาดและน้ำหนักของสุนัขไม่ให้เกิน 13-15 กิโล
  2. อุณหภูมิ สุนัขบางสายพันธุ์อาจจะไม่ชอบความอบอุ่น อากาศร้อน หรืออากาศเย็นเกินไป เพราะสุนัขแต่ละตัวมีขนที่สั้น ยาว หนา หรือ บางไม่เท่ากัน
  3. น้ำหนักของสุนัขที่เราสามารถอุ้มได้ อย่างเช่น สุนัขพันธุ์ปั๊กอาจจะมีน้ำหนักมากถึง 8 กิโล ในขณะที่ยอร์กเชียนั้นไม่เกิน 3 กิโล
  4. ขน คุณสามารถดูแลขนของมันได้ดีแค่ไหน การที่สุนัขมีขนสวยก็ต้องได้รับการดูแลขนเป็นประจำทุกวัน
  5. การออกกำลังกาย สุนัขบางสายพันธุ์จำเป็นต้องได้รับการออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ
  6. ภาวะทางอารมณ์ของสุนัข ต้องรู้ถึงภาวะทางอารมณ์ที่ดีหรือไม่ดีของสุนัขแต่ละสายพันธุ์ด้วย เพื่อที่จะสามารถเข้าได้กับสมาชิกทุกคนในครอบครัว
  7. ค่าใช้จ่าย ต้องถามตัวเองว่าพร้อมที่จะรับภาระค่าใช้จ่ายในการเป็นเจ้าของสุนัขหรือไม่  
  8. คุณพร้อมที่จะเป็น "ผู้อุปการะ" สุนัขแล้วหรือยัง
  9. ความใส่ใจ คุณพร้อมที่จะใส่ใจมันไปตลอดอายุขัยของมันหรือเปล่า เช่น สุนัขตระกูลทอย มีอายุเฉลี่ย 15 ปี หรือนานกว่านั้น ดังนั้นคุณคิดบ้างหรือไม่ว่าจะเกิดสิ่งใดขึ้นหากคุณไม่สนใจมัน?
  10. คุณได้รับสิทธิ์ในการเลี้ยงสุนัขแล้วหรือยัง หมายถึง คุณได้ปรึกษากับสมาชิกในบ้านทุกคนก่อนที่คุณคิดจะซื้อมันมาเลี้ยงหรือไม่ เพื่อจะได้รู้ว่ามีสมาชิกคนใดในครอบครัวที่เห็นด้วยและไม่เห็นด้วยบ้าง อย่างน้อยจะได้เป็นการแน่ใจว่า เมื่อคุณรับมันมาเป็นสมาชิกในครอบครัวแล้วก็มีคนพร้อมที่จะให้ความรักและดูแลมันไปตลอด

เป็นไงบ้างคะกับคำแนะนำเล็กๆน้อยๆ หวังว่าสิ่งเหล่านี้จะทำให้คุณเลือกสุนัขที่มีสายพันธุ์ตรงกับรูปแบบการใช้ชีวิตของคุณ และคุณก็จะมีความสุขกับสุนัขที่คุณเลือกไปอีกนานค่ะ






คูวาสซ์ (Kuvasz)



บ้านเกิดอยู่ที่ประเทศฮังการี เป็นสุนัขขนาดใหญ่ มีความสูง 26-30 นิ้ว หูมีลักษณะสามเหลี่ยมพับลงมา หัวยาว มีจมูกสีดำ หางยาวเป็นพวงสวยงาม ขนปุยหนา มีสีขาวสีเดียวเท่านั้น

นิสัยของคูวาสซ์มีความซี่อสัตย์ รักเจ้าของและบ้านมาก สามารถเฝ้าบ้านได้อย่างดี แต่ออกจะขี้เกียจซักหน่อย ชอบอยู่ในที่โล่งแจ้งนอกบ้าน เป็นมิตร ใจดีและไม่ดุร้ายต่อเด็กๆ สามารถอยู่ได้ทุกสภาพแวดล้อมและอากาศทุกแบบ


การดูแลสำหรับคูวาสซ์นั้นคือ หากเป็นบ้านเล็กๆในเมืองไม่ค่อยเหมาะที่จะเลี้ยงมันเท่าไหร่นัก ควรเตรียมพร้อมเรื่องค่าใช้จ่ายอาหาร เพราะกินจุมาก หมั่นแปรงและทำความสะอาดขนบ่อยๆ และต้องพามันออกไปในที่โล่งแจ้งด้วย



ถ้าคิดจะเลี้ยงให้เชื่่อฟังคำสั่ง ควรฝึกฝนด้วยคนเดียวเท่านั้น อายุเฉลี่ยโดยประมาณ 12-14 ปีค่ะ




บูลด็อก



บูลด็อกเป็นสุนัขที่มีสายพันธุ์มาจากอังกฤษ แต่เดิมบรรดานักรบให้เป็นสุนัขเพื่อต่อสู้กับสัตว์ป่า เช่น หมี วัวป่า บูลด็อกเป็นสุนัขอารมณ์ดี ไม่มีอารมณ์ฉุนเฉียวให้เห็นบ่อยนัก ชอบเล่นกับเด็ก มีขนสั้น ดูแลรักษาง่าย มีลักษณะเฉพาะตัวที่ฉลาด มีนิสัยกล้าหาญ ไม่ชอบอากาศร้อน

โดยทั่วไปแล้วบูลด็อกจะมีขนาดปานกลางค่อนมาทางเล็ก ขาสั้น หัวกลม หน้าย่น จมูกเชิด ปากกว้าง และมีใบหูที่บิดม้วน


ข้อควรระวังขณะที่มันนอนหลับ เพราะเสียงกรนของมันอาจสร้างความรำคาญให้แก่เจ้าของได้ ผู้ที่คิดจะเลี้ยงหรือขยายพันธุ์ควรมีความอดทนสูง เพราะบูลด็อกเป็นสายพันธุ์ที่ผสมพันธุ์และคลอดลูกได้ยากมาก





สุนัขพันธุ์ซามอยด์ (Samoyed)



สุนัขพันธุ์ซามอยด์ มีถิ่นกำเนิดที่ประเทศรัสเซีย เป็นสุนัขขนาดกลางๆ มีความสูงประมาณ 18-22 นิ้ว หูหนาและตั้งได้สัดส่วน หางยาวเป็นพวงพู่ม้วนขึ้นอยู่บนหลัง จมูกสีดำ ตาสีน้ำตาลเข้ม มีขนที่หนาปุกปุยถึง 2 ชั้น ขนมีความอ่อนนุ่มและมีสีขาวล้วน

นิสัยของซามอยด์ คือ ใจดี ร่าเริง ชอบวิ่งเล่นในที่กว้างๆ ที่สำคัญเป็นมิตรกับทุกคน เนื่องจากเป็นสุนัขที่อยู่ในเขตหนาวและมีขนหนา จึงต้องเลี้ยงมันให้อยู่ในที่ๆไม่ร้อนอบอ้าว แต่ควรฝึกให้เชื่อฟังคำสั่งตั้งแต่เด็ก ไม่เช่นนั้นจะตื่นกับคนที่ไม่คุ้นเคยได้ง่าย 



ซามอยด์จะมีปัญหาทางผิวหนังได้ง่าย ต้องหมั่นตรวจเช็คผิวหนังของมันให้ดี และอย่าลืมแปรงขนทุกวันด้วยค่ะ



การเป็นสัดในแมวแต่ละเพศ (Heat Detection)



เรื่องเกี่ยวกับเพศนับเป็นเรื่องสำคัญที่คุณควรเข้าใจ และแยกแยะพฤติกรรมที่เกี่ยวเนื่องจากปัจจัยเรื่องเพศออกจากความเจ็บป่วยของแมว

แมวตัวเมียในช่วงที่เป็นสัด (Heat Detection) อาจสร้างความประหลาดใจแก่เจ้าของที่ไม่เข้าใจในพฤติกรรมของแมวได้ เพราะมันอาจร้องครวญคราง โหยหวน เดินลากขาไปทั่วราวกับมีอาการเจ็บปวดที่หลังตอนปลาย พฤติกรรมที่กล่าวอาจทำให้เจ้าของตีความได้ว่าแมวกำลังเจ็บปวดหรือบาดเจ็บ แมวตัวเมียอาจดื่มน้ำมากกว่าปกติ กินอาหารยากขึ้น และนิสัยขับถ่ายก็เปลี่ยนไป ปัสสาวะถี่ขึ้น และถ่ายนอกเขตขับถ่ายปกติ  อาการเหล่านี้ถือเป็นการเปลี่ยนแปลงเกี่ยวกับฮอร์โมนเพศที่เป็นปกติ 


แต่อย่างไรก็ตามพฤติกรรมการไม่กินอาหาร การดื่มน้ำมากกว่าปกติ และเซื่องซึม อาจเป็นอาการของการติดเชื้อพยาธิที่เป็นอันตรายถึงชีวิต ถ้าแมวของคุณไม่ได้ทำหมัน คุณควรเฝ้าสังเกตแมวอย่างใกล้ชิด และเรียนรู้พฤติกรรมใดเป็นพฤติกรรมปกติของรอบการเป็นสัด หากทำได้ตามนี้ คุณก็จะสามารถเข้าใจได้ดีขึ้นว่าเมื่อไรที่แมวของคุณแสดงอาการ นั่นหมายถึงการเจ็บป่วย หรือการเป็นสัดกันแน่



สำหรับแมวตัวผู้ที่แข็งแรงดี การปรากฏตัวของตัวเมียที่กำลังเป็นสัดสามารถส่งผลกระทบได้อย่างมากมาย ซึ่งเป็นเรื่องที่ไม่ผิดปกติเลยที่ตัวผู้จะมีพฤติกรรมเปลี่ยนไปเมื่อได้กลิ่นตัวเมียในฤดูเป็นสัด แม้แต่ตัวผู้ที่ฝึกฝนการขับถ่ายมาอย่างดีก็อาจขับถ่ายไม่เป็นที่ได้ ถ้าแมวตัวผู้ออกไปนอกบ้านก็มักจะไปมีเรื่องกับแมวตัวผู้ตัวอื่น และอาจไม่ยอมกินอาหารไปสักพักหนึ่ง







หมาป่าคือต้นกำเนิดของสัตว์สังคม



หมาป่า, บรรพบุรุษของสุนัข เป็นสัตว์สังคมที่ชอบการอยู่รวมกันเป็นฝูง ดังนั้นจะเห็นได้ว่าสุนัขที่เราเลี้ยงไว้ในบ้านของเราสามารถเข้ากับคนได้ง่ายและก็มีความซี่อสัตย์อีกด้วย

สุนัขแต่ละตัวจะได้รับความสุขที่แตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับสังคมที่มันไปอยู่ด้วยว่าเป็นแบบไหน เช่น ความแตกต่างทางด้านสถานที่ ความแตกต่างของแต่ละบุคคล เป็นต้น แต่อย่างไรก็ตามพวกมันก็ชอบการอยู่รวมกันมากกว่าที่จะต้องอยู่เพียงลำพัง ไม่ว่าจะอยู่รวมกับมนุษย์ หรืออยู่รวมกับสุนัขด้วยกัน


ความเป็นอยู่หรือการดำรงชีวิตของพวกมันก็มีความสำคัญมากเช่นกัน หากพวกมันถูกปฏิเสธหรือถูกต่อต้านจากตัวอื่นๆภายในกลุ่ม หรือจากสังคมของพวกมัน มันสามารถที่จะเปลี่ยนพฤติกรรมไปในทางที่เลวร้ายได้เช่นกัน เช่นดุร้าย หรือมีความหวาดกลัวต่อสิ่งรอบตัว


หมาป่าที่อยู่รวมกลุ่มกันจะใช้ชีวิตได้ดีกว่าหมาป่าที่อยู่เพียงลำพังในเขตชานเมือง พวกมันจะรู้สึกปลอดภัยมากขึ้นเมื่อต้องมีการล่าเหยื่อขนาดใหญ่ มีแนวโน้มที่จะใช้ชีวิตได้ดีกว่าในเรื่องของอาหารการกิน หรือแม้แต่การอยู่รอดของพวกมันในป่าใหญ่ก็สามารถเพิ่มโอกาสของการเป็นนักล่าที่ได้ถูกถ่ายทอดจากรุ่นสู่รุ่นต่อไป



ดังนั้นจะเห็นได้ว่าการมีชีวิตอยู่เป็นกลุ่มจะดีกว่าการที่ต้องใช้ชีวิตเพียงลำพังสำหรับสัตว์สังคม









การเปลี่ยนแปลงด้านพฤติกรรมกับวัยในแมว

แมวชราควรได้รับการตรวจสุขภาพโดยสัตวแพทย์เป็นประจำสองครั้งต่อปี


ปัจจุบันแมวมีอายุยืนกว่าในอดีต เมื่อแมวอายุมากขึ้นก็จะเคลื่อนไหวได้ช้าลง ต่อรับรสที่ลิ้นก็อาจเปลี่ยนไป และอาจเปลี่ยนมารักสันโดษหรือเรียกร้องอะไรมากขึ้น อย่างไรก็ตามถ้าคุณเลี้ยงแมวชราไว้ จงอย่าคิดว่าการเปลี่ยนแปลงทั้งหมดในด้านพฤติกรรมล้วนเป็นผลมาจากการที่แมวอายุมากขึ้น ทั้งนี้ความอยากอาหารและกิจกรรมที่เปลี่ยนไปอาจมีอาการเจ็บป่วย เช่น ต่อมไทรอยด์ทำงานมากผิดปกติ หรือ ไตวาย เป็นต้นเหตุก็ได้ จึงเป็นเรื่องยากที่จะแยกแยะระหว่างการเปลี่ยนแปลงที่เกี่ยวข้องกับวัย กับการเปลี่ยนแปลงที่เกิดจากปัญหาด้านสุขภาพ เช่น การเปลี่ยนแปลงของตาอาจเกิดจากการสะสมของพังผืดในเลนส์ตาซึ่งไม่อาจเลี่ยงได้ (ตาเป็นต้อ เป็นปัญหาเกี่ยวกับวัย) หรือ เกิดจากเชื้อไวรัส (เป็นปัญหาสุขภาพ)


ถ้าแมวที่อายุมากมีพฤติกรรมผิดปกติ ควรปรึกษาสัตวแพทย์ เนื่องจากแมวชราควรได้รับการตรวจสุขภาพเป็นประจำอย่างน้อยปีละสองครั้ง และควรไปพบสัตวแพทย์ก่อนที่การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นจะคุกคามชีวิตของแมว





การดูแลสุขภาพอนามัยสำหรับสุนัข


การอาบน้ำ ควรใช้แชมพูหรือสบู่สำหรับสุนัขโดยเฉพาะ ห้ามใช้ผงซักฟอกหรือน้ำยาล้างจาน เพราะจะทำให้เกิดความระคายเคืองต่อผิวหนังของสุนัข อย่าลืมใช้สำลีอุดหูทั้ง 2 ข้างของมันด้วย เพื่อป้องกันไม่ให้น้ำเข้าหู และในขณะที่อาบน้ำให้ใช้มือกดใบหูให้หุบลง เพื่อเป็นการปิดใบหูป้องกันน้ำเข้า เมื่ออาบเสร็จอย่าลืมเอาสำลีทิ้งไป เราควรอาบน้ำให้สุนัขทุก 1-2 สัปดาห์ การอาบน้ำที่บ่อยเกินไปจะทำให้ขนแข็งแห้งไม่เป็นเงา ถ้ากลัวสุนัขไม่สะอาดก็ให้เช็ดตามเท้า ก้น และปากบ่อยๆเพื่อให้สุนัขของคุณสะอาด อย่าลืมว่าหลังอาบน้ำให้เช็ดตัวและแปรงขนทุกครั้งเพื่อป้องกันขนพันกัน โดยเฉพาะสุนัขพันธุ์ขนยาวได้แก่ เทอร์เรีย หรือ พูเดิ้ล


การแปรงขน ถ้าคุณเลี้ยงสุนัขพันธุ์ขนยาวควรจะหมั่นแปรงขนให้มันบ่อยๆ เพราะการปล่อยให้ขนพันกันนั้นจะเป็นบ่อเกิดของโรคผิวหนังอักเสบ และเป็นแหล่งหมักหมมของเชื้อโรคด้วย สำหรับสุนัขขนสั้นก็ควรแปรงขนให้มันเช่นกันเพื่อสางความสกปรกออกไป


การตัดเล็บ หากสุนัขของคุณชอบวิ่งเล่นตามพื้นซีเมนต์หรือสนามหญ้าโดยทั่วไปแล้วเล็บของมันจะสึกกร่อนไปตามธรรมชาติ ส่วนสุนัขที่เลี้ยงไว้ในบ้านจะมีเล็บที่ยาวกว่าจึงควรตัดบ่อยๆเพื่อที่มันจะไม่ทำความเสียหายต่อเฟอร์นิเจอร์ การตัดเล็บควรทำหลังการอาบน้ำ เพราะเล็บของมันจะอ่อนนุ่มกว่าปกติ หากไม่ชำนาญแนะนำให้ไปร้านที่รับตัดแต่งขนสุนัขทำให้


การทำความสะอาดดวงตา สุนัขที่สุขภาพดีไม่ควรมีขี้ตาแฉะ เกรอะกรัง เราสามารถใช้ยาหยอดตาหยดลงไปในดวงตา เพื่อให้น้ำยาชะล้างเอาสิ่งสกปรกออกไปก่อน จากนั้นให้ใช้กระดาษทิชชู หรือสำลีเช็ดภายนอกให้แห้ง ถ้าพบว่าสุนัขของคุณมีรอยคราบน้ำตาติดอยู่ที่ดวงตาก็ให้เช็ดออกบ่อยๆ แม้ว่ารอยคราบน้ำตาจะติดอยู่ที่ขน แต่ถ้าเช็ดออกบ่อยๆขนนั้นก็จะค่อยๆหลุดร่วงไป จนกระทั่งมีขนใหม่งอกขึ้นมาแทน


การทำความสะอาดหู หูของสุนัขก็เหมือนกับหูของมนุษย์ มันจะมีการสร้างขี้หูออกมาตามธรรมชาติ สุนัขบางตัวมีขี้หูน้อย บางตัวก็มีมากแตกต่างกันออกไป ควรใช้สำลีหรือผ้านิ่มๆเช็ดบริเวณรูหูส่วนนอก และใบหูเป็นประจำ ถ้าพบว่าสุนัขของคุณสะบัดหูหรือเกาบ่อยๆ ก็ให้นำไปพบสัตวแพทย์ เพราะอาจมีแมลงเข้าหู หรืออาจเกิดโรคหูอักเสบขึ้น



ชีวิตในร่มหรือกลางแจ้ง อย่างไหนกันนะที่เหมาะกับแมว



แมวส่วนใหญ่ชอบความเป็นอิสระจากการใช้ชีวิตกลางแจ้ง แต่การบาดเจ็บและการเจ็บป่วยก็พบได้บ่อยๆในแมวที่ชอบไปเที่ยวนอกบ้าน วิถีชีวิตของแมวมีผลโดยตรงต่อสภาพความเป็นอยู่โดยทั่วไป แมวที่ใช้ชีวิตกลางแจ้งได้อย่างอิสระจะมีชีวิตที่เป็นธรรมชาติมากกว่า แต่ในขณะเดียวกันก็มีโอกาสเสี่ยงสูงที่จะได้รับบาดเจ็บและติดเชื้อ เช่น ความเสี่ยงที่จะเป็นเนื้องอกจะสูงกว่า ที่เป็นเช่นนี้เพราะมีความสัมพันธ์ระหว่างเชื้อไวรัสบางชนิดที่มีน้ำลายแมวตัวอื่นเป็นพาหะ กับมะเร็งต่อมน้ำเหลืองซึ่งเป็นมะเร็งที่พบมากที่สุดในแมว

ชีวิตกลางแจ้งของแมว

การควบคุมสิ่งที่เกิดขึ้นกับแมวจะทำได้ยากขึ้น ถ้าแมวใช้ชีวิตนอกบ้านกับในบ้านสลับสับเปลี่ยนกันไปได้อย่างมีอิสระ ชีวิตกลางแจ้งนำมาซึ่งอิสรภาพ แต่ก็นำความเสี่ยงมาให้ไม่น้อย เช่น การบาดเจ็บจากอุบัติเหตุ การติดเชื้อจากการถูกสัตว์อื่นกัด อาการภูมิแพ้ รวมทั้งมีความเสี่ยงสูงที่จะได้รับสารพิษด้วย

ชีวิตในร่มของแมว

การใช้ชีวิตอยู่ในร่มจะปลอดภัยกว่าสำหรับแมว แต่สำหรับแมวบางตัวมันก็เป็นเรื่องน่าเบื่ออย่างมาก แมวบางตัวอาจพอใจที่จะอยู่ในบ้าน แต่ตัวที่อยากรู้อยากเห็นจะหาทางทำกิจกรรมทางกายภาพและทางใจเพื่อให้หายเบื่อ แต่กิจกรรมที่แมวทำเหล่านั้นอาจเป็นอันตรายได้ เช่น การใช้ขาเกี่ยวขอบหน้าต่างแล้วห้อยหัวลงมา การกัดแทะต้นไม้มีพิษในบ้าน การนอนหลับอยู่ในเครื่องซักผ้า หรือเครื่องอบผ้าฯลฯ
ดังนั้นการสังเกตพฤติกรรมของแมวจึงเป็นสิ่งที่สำคัญ ไม่ว่าชีวิตกลางแจ้งหรือชีวิตในร่มสำหรับแมวจะเห็นได้ว่ามีอันตรายรอบด้านได้ทั้งนั้น คุณควรจะคาดการณ์ปัญหาหลักๆได้บ้าง เช่น แมวของคุณจัดอยู่ในกลุ่มที่ชอบเก็บตัวเงียบ หรือพวกที่ซุกซน อยากรู้อยากเห็น หรือเป็นพวกที่ชอบออกไปเที่ยวเล่นข้างนอก




โรคที่พบได้บ่อยในสุนัข



โรคที่พบได้บ่อยในสุนัขมีดังนี้















คุณพร้อมที่จะเลี้ยงสุนัขแล้วหรือยัง



หากเราจะมีสุนัขสักตัวที่บ้าน เคยถามตัวเองหรือสมาชิกในครอบครัวก่อนไหมคะว่าเราพร้อมที่จะดูแลเค้าไปได้ตลอดหรือไม่ วันนี้เรามีบทวิเคราะห์เล็กๆน้อยมาฝากว่าคุณควรจะมีสุนัขในครอบครัวหรือไม่ค่ะ


คำถามที่ 1 ใครจะเป็นคนดูแลสุนัข

หากคุณต้องการสุนัขมาไว้ที่บ้านสักตัว นั่นแสดงว่าคุณพร้อมที่จะรับผิดชอบในการพาสุนัขไปเดินเล่นและให้อาหารทุกๆวัน แม้มันจะเป็นสิ่งที่น่าตื่นเต้นในช่วงแรกๆแต่พอนานเข้ามันอาจจะดูเป็นงานที่น่าเบื่อ
หากภาระทั้งหมดต้องตกไปเป็นของ พ่อ แม่ หรือคนอื่นในครอบครัวคุณ เช่นให้อาหาร น้ำ พาไปเดินเล่น หรือเก็บของเสียของสุนัข ดังนั้นจึงต้องพิจารณาเรื่องนี้เป็นหลักค่ะ

คำถามที่ 2 พร้อมที่จะฝึกสุนัขเรื่องการขับถ่ายหรือไม่

การฝึกสุนัขให้ขับถ่ายเป็นเวลาและเป็นที่เป็นทางต้องใช้เวลา และความอดทนอย่างมาก ลูกสุนัขมักจะขับถ่ายในเวลากลางคืนเนื่องจากมีกระเพาะปัสสาวะที่เล็กอยู่ คุณจะต้องเตรียมสถานที่เพื่อนำสุนัขไปขับถ่ายในเวลากลางคืน เช่นช่วงเวลาตีสองถึงตีสี่ หรือหากโชคดีกว่านั้นถ้าสุนัขของคุณสามารถอดทนได้ทั้งคืน แต่ถ้าไม่เป็นเช่นนั้นมันก็คงขับถ่ายเรี่ยราดและคุณก็ต้องตื่นมาทำความสะอาด เพราะมันไม่สามารถบอกคุณได้ว่ามันจะขับถ่ายเมื่อไหร่ อยู่ที่คุณแล้วว่าคุณจะฝึกสอนมันได้อย่างไร


คำถามที่ 3 สุนัขควรจะใช้ชีวิตอยู่กับครอบครัวอย่างไร

สุนัขจำเป็นต้องรู้ว่าพฤติกรรมที่เหมาะสมนั้นเป็นอย่างไร มันจำเป็นต้องรู้ว่า การกัดรองเท้า การกระโดดเข้าหาคน การทำลายข้าวของ หรือ การเห่าที่เกินขอบเขตเป็นสิ่งที่เหมาะสมหรือไม่ คุณควรต้องมีความอดทนในการฝึกฝน หรือส่งสุนัขเข้าคอร์สฝึกกับครูฝึกสุนัขที่มืออาชีพ แต่จะเป็นสิ่งที่ผิดพลาดอย่างมากหากคุณละเลยการฝึกฝนสุนัขของคุณเอง


คำถามที่ 4 คุณมีลูกหรือไม่

ข้อนี้ก็มีความสำคัญไม่ต่างกันกับข้ออื่นๆค่ะ ถ้าคุณยังมีลูกที่เล็กมากๆ เค้าอาจจะเข้าใจว่าสุนัขไม่ใช่สัตว์ที่มีปัญหา เด็กๆอาจจะดึงหางสุนัข ลากสุนัขไปรอบๆ อุ้มมันขึ้นแล้วโยนลงพื้นโดยทันที แต่ถ้าลูกของคุณโตขึ้นมาหน่อย เรื่องเหล่านี้อาจจะไม่ใช่ปัญหา แต่เรื่องสำคัญคือลูกของคุณต้องเรียนรู้ที่จะควบคุมสุนัขให้ได้เหมือนกับที่คุณทำ และสุนัขพวกนั้นต้องเชื่อฟังลูกคุณเหมือนกับที่เชื่อฟังตัวคุณด้วย


คำถามที่ 5 พร้อมจะดูแลถึงปัญหาเหล่านี้หรือเปล่า

สุนัขควรได้รับการฉีดวัคซีนเมื่อถึงกำหนด หรือ การทำหมันก็เป็นสิ่งที่ควรกระทำด้วยเช่นกัน สุนัขก็เหมือนกับคนเมื่อเจริญเติบโตขึ้นเรื่อยๆ อายุก็จะมีความสัมพันธ์กับสุขภาพด้วยเช่นกัน ดังนั้นปัญหาเหล่านี้ก็เป็นปัญหาที่เราไม่ควรละเลย ควรจะนำสุนัขไปตรวจสุขภาพ พบสัตวแพทย์อยู่บ่อยๆ หมั่นศึกษาแม้กระทั่งการรักษาด้วยยา แลโรคแทรกซ้อนอื่นที่อาจเกิดขึ้นกับสุนัขได้


คำถามที่ 6 คุณจะทำอย่างไรกับสุนัขเมื่อคุณไปเที่ยวในวันหยุด

คุณมีเพื่อนหรือคนในครอบครัวที่สามารถดูแลสุนัขในยามที่คุณไปพักผ่อนในวันหยุดหรือไม่? แต่ถ้าคุณไม่สามารถทำอย่างนั้นได้ ก็จำเป็นต้องหาผู้ดูแลสุนัขมืออาชีพหรือศูนย์รับฝากสุนัขที่เชื่อถือได้ แต่อีกทางเลือกหนึ่งก็คือคุณสามารถนำสุนัขไปเที่ยวในวันหยุดได้เช่นกัน เนื่องจากในปัจจุบันนี้มีสถานที่ท่องเที่ยวที่อนุญาตให้สุนัขเข้าพักได้ในหลายพื้นที่


สิ่งที่กล่าวมาทั้งหมดนี้เป็นสิ่งที่จะทำให้คุณสามารถประเมินตัวเองคร่าวๆได้ว่าคุณมีความพร้อมอย่างจริงจังหรือไม่ในการที่จะหาสุนัขสักตัวมาเลี้ยงไว้ ดังนั้นคุณจำเป็นต้องรู้ในเรื่องที่เกี่ยวข้องกับการเลี้ยงสุนัขให้มากที่สุด เพื่อทั้งคุณและสุนัข และคนในครอบครัวจะได้อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขค่ะ